تهران - کیف
جمعه, ۲۰ دی ۱۳۹۸، ۱۱:۳۳ ب.ظ
امروز چیزی در من مرد که هرگز برنخواهد گشت
ما فقط تاریخ رو زندگی نمیکنیم
تجسم سوگم، و تجلی خشم، و تصویر بیکیفیتی از مرگ،
و مُشتی که جونی در بدنش نمونده اما مستاصل به هوا پرتاب میشه تا شاید کسی از این تباهی مطلق نجاتش بده
بی پناهترینیم
بی قرارترینیم
و تنهاترین
میترسیم و پایانی هم بر این ترس نیست
ناتوانیم و کسی هم در این برزخ همراهمون نیست
ما یتیمیم،
یتیم
#هواپیمای_اوکراین
۹۸/۱۰/۲۰
به معنای واقعی کلمه جو زده. دادا نشستی کانادا شوهرت هم که دکتر تو آمریکا. خواهرت هم که تو وزارت بهداشت. چه سختی کشیدی تو عمرت؟ چی دیدی از بدبختی مردم؟ سر اینا فقط یه چی ازت کم شد؟ نکنه ترسیدی تو هم شاید جزئشون میبودی؟؟
روزی هزار نفر ممکنه سر بی عرضگی مسئولین از بی پولی و بی غذایی بمیرن. یه سر برو سیستان بلوچستان بزن. خوزستان. کهگلویه. رفتی ببینی که الان میگی یه چی از من کم شد..؟!؟!؟!؟!؟!؟
اما چون اینا به اصطلاح " فرهیخته" بودن باید یه چی ازت کم شه یا کیونت پاره شه سرش؟؟
بخدا مردن هم اختلاف طبقاتی توش اومده.